De Natuur Spreekt

Gisteren was ik mijn gras in mijn achtertuin aan het knippen. Ja, ik had het zo hoog laten groeien dat maaien onmogelijk was!
Dus koos ik er van de week voor om het stapje voor stapje aan te pakken. Heerlijk buiten mindfull bezig zijn. Tot gisterenavond toen vond ik dat het klaar moest zijn voordat er regen zou komen. Gelukkig heb ik niet zo'n heel groot grasveld.

Terwijl ik dat gisteren aan het doen was kwam er een vrouwtjes merel mij vergezellen. Ze kwam erg dichtbij en verzamelde allerlei beestjes die er blijkbaar zaten.Had ik ergens een stukje geknipt en ging ik even mijn emmer even leeggooien in de groencontainer, dan nam ze heel snel mijn plaats in en ging beestjes vangen. Het was erg mooi om te zien. Tot ze met een volle snavel even wegvloog, dan kon ik tenminste weer verder. Toen ze terugkwam bleef ze even op de schutting zitten kijken. Ik zei tegen haar: Kom maar, het ging net toch ook goed samen! En ja, zo kwam ze achter mijn rug zitten en op nog géén meter afstand was ze weer beestjes aan het vangen en ik ging gewoon verder met knippen. 
Dit gaf mij zo'n liefdevol en gelukkig gevoel!
Voor mijn gevoel is de wereld aan het veranderen. Mens en dier, in evenwicht respectvol samen!
Misschien zien we de veranderingen nog niet overal, maar geloof me, dit komt van binnenuit bij de mensen. En zal zich steeds meer gaan verspreiden.

Voor mij voelt het de laatste dagen alsof er iets aan het veranderen is, alsof het lichter en liefdevoller wordt.

Wij hoeven alleen maar de keuze te maken, te focussen op het licht en de LIEFDE!

We mogen steeds meer van willen DOEN naar gewoon aanwezig ZIJN bij wat er is.
Een omschakeling van willen helpen, veranderen naar EENVOUDIG..........ZIJN.
Stoppen met forceren, afdwingen, controle willen houden!

En vandaag zag ik een groot geschenk!

Mijn passiebloemplant draagt een passievrucht!
Hoe mooi is dat?

Ik wens het iedereen toe om je passie te volgen!
Je bent waardevol! Jouw passie is van groot belang in deze wereld!

Veel liefs Nicole


 

Wat betekent de GAYATRI Mantra voor mij?

Deze vraag kreeg ik vanmorgen na de workshop Gayatri Mantra zingen en healing. Ze hadden het graag voordat we met zingen begonnen van mij gehoord. Het liep echter anders.

Nou kan ik je vertellen dat de Gayatri Mantra voor mijzelf heel betekenisvol is en ik heb er dan ook meerdere verhalen bij.
Nog een reden dat ik daar van tevoren niets over zeg is dat ik iedereen zijn/haar eigen ervaring gun. Geen beInvloeding waardoor mensen tijdens het zingen bezig zouden kunnen zijn met: Waarom voel/ervaar ik het niet zo? We zijn namelijk allemaal anders, ieder met een eigen kijk op de wereld, met onze eigen gedachtes,  ervaringen en gevoelens. Onze eigen staat van ZIJN!
Daarbij komt ook nog dat geen enkel moment hetzelfde is. Dit geld ook bij mijn klank/healingsessies. De ene keer ervaar je het zus de andere keer zo!

Mijn eerste ervaring met de Gayatri Mantra was via een therapeut die mij attendeerde op de cd van Vindravan, ruim 25 jaar geleden. Daar staat een versie van de Gayatri Mantra op die voor mijn gevoel vrij "zwaar" is. Toch resoneerde die met mij en deed het iets met me. Ik denk nu dat het een soort van oerkracht in mij naar boven bracht. Een soort van "eeuwen oude" herkenning. Ik had een hele periode de mantra's weer losgelaten tot ze via mijn laatste partner weer op mijn pad kwamen. Dit keer de mantra's van Henry Marchall en Sarvah-Antah.

Ik merkte dat het luisteren naar of het zingen van mantra's iets deed met mij. Ik werd er rustiger van, vrediger. Ze werkten "uplifting". Het verhaal over hoe mijn eigen cd ontstaan is kan je op mijn website bij Gayatri Mantra terugvinden. 

Nu bij het meezingen met de cd in groepen merk ik dat het een bepaalde focus vraagt, een alert blijven. Een standaard in-/uitademing met zingen. Dit geeft een bepaalde structuur/kadans aan de groep, waardoor de groep iedere keer opnieuw uitgedaagd wordt om in het ritme te blijven, hierin niet te gaan versnellen of vertragen. Dit ritme werkt als een soort van baken waar je iedere keer weer op terug kan vallen. Een kadans, vergelijkbaar met het universum wat er altijd voor je zal zijn. Een deken van licht en liefde waarin je veilig en beschermd bent.

Ik zelf vind het ritme erg fijn, ruim een uur een bepaalde continuïteit ervaren. Je longen te vullen met lucht, tijdens de uitademing te zingen en dan weer opnieuw inademen dat iedere keer weer op dezelfde momenten, daar waar het voor mij het prettigste voelt.

Wat ik ook heel erg prettig vind als ik onrustig ben, om 's avonds voor het slapen gaan de cd op te zetten. Het geeft een bepaalde sfeer. Heerlijk om tot rust te komen en vanuit die sfeer in slaap te vallen.
Mij brengt het steeds meer de verbinding met mezelf de I AM THAT I AM. De zachtheid naar mezelf en daardoor ook naar mijn naasten.

In ieder geval vind ik het heerlijk om met deze muziek, mantra sessies een sfeer van licht en liefde te creëren. Een helende omgeving, zonder al te veel woorden.
Ons eerst te verbinden met de bron in onszelf (ons hart) en daarna ook met de wereld om ons heen.

Namasté
Liefs Nicole

 

Nieuwe Uitdagingen.

Vorige week was weer een bijzondere week voor mij.
Ik heb bewust de keuze gemaakt dat ik veel werk. Wat ik gemerkt heb is dat het positief werkt om hier volledig bij aanwezig te zijn.
Wat het ook is dat ik doe.
Te stoppen met denken dat het teveel is en dat ik wel op tijd pauze moet houden.
Het in mijn hoofd niet groter maar ook niet kleiner maken.

Vorige week vrijdagavond ging ik voor mijzelf een nieuwe uitdaging aan. De Ibiza Party kwam op mijn pad en ik koos ervoor om mijn activiteit Metamorfose Massage (aanraking) daar aan te gaan bieden. Ik vond het spannend want normaal sta ik alleen op een Spirituele Beurs. Het was een nieuwe uitdaging.
Ik weet met betrekking tot mijn reclame materiaal, dat zou professioneler kunnen. Hier zit echter ook een kostenplaatje aan vast en waar ik ook rekening mee houdt is dat ik zo min mogelijk wil verspillen. Dus houd ik het bij de eenvoud.
Ik realiseerde me dat dit een oordeel van mezelf was. Dus ik koos er die avond voor om alle meningen en oordelen over mezelf en hoe ik het neerzet helemaal los te laten en te ontvangen wat er zou mogen ontstaan. Het allerbelangrijkste vind ik hetgeen wat ik aanbied, dat ik het doe vanuit een liefdevolle intentie. 

Ook had ik de laatste jaren ontdekt dat alles precies goed was zoals het was.
Dus zo had ik voor die avond mijn "eigen" plekje ingericht. Het ging zo mooi in samenspraak met mijn buren. We gunden elkaar alle ruimte. Dit was precies zoals ik de wereld voor me zie. Respectvol naar elkaar. Super.

Het was niet heel erg druk geworden. Het was dan ook een oefening er bij aanwezig zijn wat er op dat moment was.
Ja, ook de minder prettige gedachte kwam langs, het mocht wel wat drukker. Toch als je die gedachte en het bijbehorende gevoel nog meer voed met meer minder prettige gedachtes en er dan ook nog negatief over gaat praten dan wordt alles nog zwaarder en negatiever. De kunst is natuurlijk om het waar te nemen dat het rustig is en er niet meer of minder van te maken. Wat ik deed was er volledig bij aanwezig zijn, ook bij hetgeen ik voelde. En wat zo grappig was het eerste moment dat ik dat deed kwam er een klant naar me toe. Die wilde het wel ervaren wat ik deed. En daar in de ruimte met de harde beat van de muziek en de aanwezigheid van een aantal mensen onderging ze de Metamorfose Massage op de handen (duimen). Het was heel erg bijzonder dat ze in die ruimte toch voelde dat het rustgevend was.
Ook een andere klant nog later op de avond vond het heel bijzonder hoe ze voelde dat ze steeds relaxter werd, ondanks de omgeving. En ik kan je zeggen toen stond de muziek pas echt hard aan. Ik vond het een super ervaring, dat wat er ook gebeurde de klant was steeds meer naar "binnen" toe gericht, met zichzelf bezig en liet de buitenwereld voor wat het was.

Ik noem het tegenwoordig, in het oog van de orkaan blijven, om je heen van alles zien en horen gebeuren en toch dicht bij jezelf blijven.
Wat in deze tijd steeds belangrijker wordt, lijkt wel!

En dat is wat ik voor mezelf die avond ook ervoer, ik kon aanschouwen wat er om me heen gebeurde en ik voelde me oké!

Ik was dankbaar dat ik deze nieuwe uitdaging aan was gegaan.
Soms hoeven het geen grote uitdagingen te zijn om dingen te leren!

Veel liefs Nicole

Over de dood............

Bij het zoeken van een titel voor deze blog voelde ik al hoe beladen het woord dood is.

Voor mij voelt het alsof de dood niet bestaat.

Ja natuurlijk, het fysieke bestaat niet meer. De aanraking, het fysieke zien, horen, ruiken en voelen van de overledene kan niet meer. En ja, als er een geliefde sterft brengt dat heel erg veel verdriet en pijn met zich mee. Is er een rouwproces waar je vroeg of laat niet aan ontkomt. Een gemis wat ontstaat en blijft. 

Maar wat nou als de spririt, de geest, dichtbij ons blijft, net zolang totdat we weer verder kunnen met ons leven? Wat nou als onze overleden dierbaren er ZIJN voor ons zodra we aan ze denken.

Ik heb gemerkt dat dit voor mij de normaalste zaak van de wereld is. Géén twijfel over mogelijk. Voor anderen kan dit anders zijn. Soms voel ik dat ze contact met me zoeken, vrijwel altijd gaat dit bij mij gepaard met kippenvel. Vaak gebeurt het zonder erbij na te denken. Dan krijg ik een bepaald gevoel en realiseer me dan dat het niets met mijzelf te maken had. Dat het een overledene was die mij iets liet voelen.
 

Het kan zijn dat ik aan mijn opa of oma denk, vanuit het niets, dan weet ik dat ze er voor me zijn. Het contact maken met mijn opa's was lastiger heb ik gemerkt. Vandaag voel ik ze, nu ik dit schrijf echter heel erg dichtbij. En ik weet dat dit te maken heeft dat ook de mannelijke energie in de wereld geheeld gaat worden. Het zijn niet alleen de vrouwen geweest die geleden hadden van de vooral mannelijke opgebouwde wereld. Zeer zeker ook de mannen, die mochten/konden namelijk hun vrouwelijke kant niet ontwikkelen. Ik ben daarom ook een voorstander om beide energiën liefdevol te omarmen. Ik zal er later nog een keer in een andere blog op terugkomen. Mijn oma's heb ik gemerkt kwamen bij me langs als er familie issue's waren. Dan voelde ik hun liefde en steun. Wat ik bij hun heel sterk gemerkt had was dat ik meer vanuit mijn hart nu verbinding met ze kan maken. Toen ze leefden was dat moeilijker, nu géén enkel probleem. En heel eerlijk dat vind ik heel erg fijn. Ook een bijzondere ervaring toen ik dat ontdekte. Er stroomt nu meer een onvoorwaardelijke liefde naar mij toe. Ze hadden beide in hun leven gedaan wat in hun mogelijkheden lag. 

Misschien willen we meer gaan leren omgaan met die "andere" wereld. Onszelf er voor openstellen. Of is onze wereld die "andere" wereld? Ik heb wel eens gedacht als er een baby'tje geboren wordt zijn wij heel erg blij en in de andere wereld missen ze die "ziel" dan even. En als er iemand hier sterft zijn ze in de "andere" wereld misschien  wel aan het feesten dat de ziel weer terug is met de nodige opgedane ervaring. Tja en wat zegt dit dan als tijd eigenlijk niet bestaat? Maar goed, dat is ook een heel ander onderwerp. Alhoewel als alles Nu plaatsvind, dan is alles nu aanwezig, dood en levend! 

Het is in ieder geval hoe wij er zelf naar kijken, welke overtuigingen en meningen hebben we erover. Hoe zijn we opgegroeid en opgevoed. Ik heb steeds meer de overtuiging en een soort van "weten" dat ik mijn familie al in meerdere levens dichtbij me heb gehad. Als dat zo is dan vinden we elkaar ook na de dood nog vaker terug. Hoe mooi is dat?

Ik heb ervaringen gehad met mensen en nog steeds, die ik nog nooit eerder in dit leven gezien had, waar ik soms enkel een naam van hoorde en vanaf het eerste moment dat ik ze zag dat ze me al zo vertrouwd waren. Zoiets van hé die ken ik, echter nog nooit eerder in dit leven had gezien. 

Ook als ik veertjes tegenkom, muzieknummers hoor, die me herinneren aan overledenen, dan weet ik dat ze dicht bij me zijn. Of als ik denk aan wat een overleden persoon gezegd zou hebben in een bepaalde situatie. Als het opbouwende woorden zijn, woorden die ervoor zorgen dat er geen enkele betrokkene schade van ondervind dan is het voor mijn gevoel zuiver. Voel wat het in je hart met je doet. Het gebeurt allemaal niet voor niets. 

Mocht je een overledene nu zo erg missen, praat tegen hem/haar, schrijf, laat het weten. Laat het dan los en op een gegeven moment zal er een boodschap komen, een bepaalde gedachte, een liedje of je ziet iemand lopen die je aan de persoon doet denken. Dan weet je dat ze je nog steeds erg na staan.

Ik geloof erin dat hun leren van wat wij nog leren hier op aarde. Ik geloof in het "spel" van contact maken en weer "laten". Het is volgens mij niet de bedoeling om ze "hier" te houden door continue met ze bezig te blijven. Natuurlijk is het heel normaal dat dit de eerste tijd zo gaat, als iemand pas overleden is. Na verloop van tijd mag het wat losser gaan. Weet dat alles in je eigen tijd en tempo gaat. Zodra je de ander kan laten, kan die zich in de "andere" wereld zich verder gaan ontwikkelen. Forceer jezelf echter niet. Wees eenvoudig weg bereid de ander steeds meer te laten en jezelf steeds meer op je eigen leven hier op aarde te focussen.

Wat ik bij mijn oma's merkte dat ik pas later contact met ze kon maken, blijkbaar toen ik er ook aan toe was. En hun zover waren. 

Dat ik deze blog nu geschreven heb, heeft te maken met het feit dat ik me bewust ben hoe "normaal" het voor mij is om over overledenen te praten en contact met ze te maken. Dat het ook heel erg fijn voor me voelt, ook al zijn het soms hele korte momenten. Dat het me van de week opgevallen is dat dit niet voor iedereen zo is. Het kan zelfs nog pijnlijk zijn omdat het rouwproces nog niet geheel afgerond is. Ja en wanneer is dat dan? Dat is voor iedereen verschillend.

Ik wil dan ook graag iedereen de boodschap meegeven:

Weet dat ze er ZIJN als wij ze nodig hebben!

Ja en aan het einde van deze blog kwam ik er dan ook nog achter dat het pasen is!
Hoe mooi is dat!!!!

Ik wens iederen een hele fijne pasen, 

Lieve groetjes Nicole